ใคร ทางเลือกและการหลงลืม

บทสนทนากับตัวเอง จากวง Voice Dialogue

บ่อยครั้งเรามักจะมาเสียใจ กับสิ่งที่เราได้ทำลงไปในภายหลัง ว่าทำไมตอนนั้นถึงทำอย่างนั้นไปได้ ไม่น่าเลย ...

คำถามคือ แล้วคนที่ตัดสินใจทำในตอนนั้น กับคนที่เสียใจในวันนี้ ใช่คนเดียวกันหรือเปล่า ถ้าคนเดียวกันก็ไม่น่าจะมาเสียใจ แต่ถ้าคนละคนกัน แล้วตอนนั้น "ใคร" ที่เป็นคนตัดสินใจทำลงไป

บ่อยครั้งเรามักจะโกรธคนที่ เราเห็นว่าทำในสิ่งที่เราไม่ชอบ ... เคยถามตัวเองไหมว่า ทำไมเราถึงไม่ชอบ ... เพราะเขาทำในสิ่งที่เราเชืีี่อว่าไม่ดี ไม่ถูกต้อง ... คนคนนั้นมาทำในสิ่งที่เรา และ ใครๆ เขาก็ไม่ทำกัน หรือเปล่า ...

หรือ จริงๆ แล้ว เราไม่ชอบคนคนนั้น เพราะเขามาทำในสิ่งที่เราเองก็อยากทำ แต่เราไม่ได้ทำหรือทำไม่ได้ ... แต่ไอ้คนคนนั้นมันดันทำได้และได้ทำ ... เราจึงโกรธ

แล้วทำไมเราไม่ทำ ... เป็นเพราะเราเชื่อมาตลอดหรือเปล่า ว่ามันไม่ควรทำ การทำแบบนั้นเป็นสิ่งที่ไม่ดี ถ้าทำไปแล้วคนอื่นจะมองว่าเราไม่ดี ไม่เรียบร้อย ไม่เข้มแข็ง ไม่สุภาพ ไม่เป็นระเบียบ ไม่สำเร็จ ไม่น่ารัก ไม่รักความก้าวหน้า ... ไม่เข้าพวก

ทั้งๆ ที่เราก็ไม่เคยถามตัวเองเลยว่า การ "ต้อง" เป็นอย่างนั้น เป็นอย่างนี้ ใช่สิ่งที่เราต้องการจริงๆ หรือเปล่า ... ไม่รู้ แล้วเรา เลือกที่จะไม่ "ต้อง" เป็นอย่างนั้น ไม่เป็นอย่างนี้ได้หรือเปล่า ... ก็ไม่รู้

เราเคยถามไหม ว่าที่เราเลือกจะทำหรือไม่ทำ เป็นเพราะเราเลือกเอง หรือถูกผลักดันจากอะไรบางอย่าง ทำให้เรา "ต้อง" เลือกอย่างนั้น ทำอย่างนี้

จากกฎกติกาที่เราตั้งขึ้นมา

จากความสำเร็จที่ต้องการ

จากการต้องการให้ใครรัก

จากความกลัวที่เราไม่อยากเจอ

และจากอะไรอะไรอีกมากมายหลายอย่าง

รวมถึงที่ผ่านมาเรามักเลือกจากอะไร ... ความคิดหรือความรู้สึก

เรามักจะมีเหตุผลให้กับตัวเองมากมายเสมอ ว่า ทำไม เราถึงต้องเลือกทำหรือไม่ทำอย่างนั้น ... จนเราอาจจะหลงลืมไปเลยว่า แล้วเราจะรู้สึกอย่างไร จากการที่เราเลือกหรือไม่เลือก ถึงแม้ทางเลือกนั้นจะทำให้เราปั่นป่วนใจเพียงใด

ถ้าเราบอกว่าเราไม่ลืม เราก็จะเลือกที่จะเก็บเอาไว้ กดมันไว้ หรือขว้างมันทิ้งไป เพราะ .... อึกเหตุผลสารพัด

หรือถ้าเราเลือกจากความรู้สึกเพียงอย่างเดียว ไม่สนใจหลักการและเหตุผลใดๆ ความปั่นป่วนเราจะลดลงไหม ... ก็ไม่น่าจะใช่ทางเลือกที่ดีนัก

แล้วจริงๆ มันมีแค่สองทางเลือกให้กับตัวเรา เท่านั้นเหรอ ...

มันก็เหมือนกับการที่เราไปยืนอยู่ในแถวเรียงหน้ากระดาน หันไปมาก็จะเจอทางเลือกแค่คนทางซ้ายหนึ่งคน และทางขวาอีกหนึ่งคน จนเราคิดไปว่าทั้งแถวคงมีคนเพียงแค่นี้ เพราะเราเห็นแค่นี้

แต่ถ้าเราลองถอยออกมาหนึ่งก้าว แล้วมองเข้าไปใหม่ เราจะเห็นว่าจริงๆ แถวที่เรายืนมีทางซ้ายมากกว่าหนึ่งคน และมีทางขวามากกว่าหนึ่งคน

และถ้าถอยสองก้าว สามก้าว จะยิ่งเห็นได้ชัดเลยว่ามีคนยืนในแถวอีกมากมาย ... ทางเลือกในชีวิตก็เช่นกัน

ทุกครั้งที่เราเลือกทำหรือไม่ทำ ลองถามตัวเองดูครับว่า "ใคร" กำลังเลือก เป็นคนที่ยืนอยู่ในแถว หรือคนที่เดินถอยออกมาหนึ่งก้าว หรือสองก้าว ...

เพื่อให้แน่ใจว่าเมืี่อเราเลือกแล้ว มันเป็นทางเลือกที่แท้ (Real Choice) ที่ไม่ได้จำกัดว่า ทำ หรือไม่ทำ ... แต่เราเลือกได้ว่าจะทำแค่ไหน และไม่ทำแค่ไหน หรือจะเลือกทำอย่างอื่นก็ได้ ...

ให้เป็นทางเลือกที่เรามั่นใจว่าเราไม่ได้ "หลงลืม" อะไรไป ... ก็แค่นั้น

ึ7 พฤศจิกายน 2559